دستگاه وابران شنوایی و مهار دگرسوی گسیل های صوتی گوش

مقدمه: از زمان کشف گسیل های صوتی گوش یا oaes (otoacoustic emissions)، پیشرفت های شگرفی در زمینه ثبت این پاسخ در گروه های بالینی مختلف و در بررسی فیزیولوژی حلزون صورت گرفته است. یکی از مهمترین کاربردهای oaes، بررسی عملکرد دستگاه وابران شنوایی است. این مقاله به فیزیولوژی دستگاه وابران شنوایی و پیامدهای درگیری این دستگاه در جمعیت های مختلف بالینی می پردازد. بر خلاف دستگاه آوران شنوایی که اطلاعات فراوانی از آن در دسترس است، در رابطه با دستگاه وابران شنوایی، اطلاعات اندکی در دسترس است و همین مسئله کاربرد بالینی این آزمون شگرف را کاهش داده است. مواد و روش ها: این مقاله با مرور بر روی 40 مقاله ی جامع در خصوص آزمون oaes و مهار وابران شنوایی تهیه شده است. جستجوی مقالات در pubmed، sciencedirect ، google scholar و proquest صورت گرفت و مقالات جامع با روش بررسی مناسب، که شامل نتایج بررسی دستگاه وابران در جمعیت های بالینی بود، برای این مقاله ی مروری انتخاب شدند. یافته ها: در مورد عملکرد و ویژگی های locb(lateral olivocochlear bundle) اطلاعات اندکی در دسترس است. اخیرا پیشنهاد شده است که رشته های locb در ایجاد و حفظ عملکرد هنجار حلزون نقش مهمی ایفا می کند. دستگاه وابران به عنوان یک دستگاه تنظیم کننده، امکان کنترل مراکز بالاتر مغزی را روی فرآیندهای فعال حلزونی (همانند الکتروموتیلیتی ohcs) فراهم می کند. همچنین فعال شدن cocb اثر ضد پوشش دارد و نسبت سیگنال به نویز را در دستگاه شنوایی افزایش می دهد.بنابراین باعث بهبود شنوایی در حضور نویز زمینه می شود. نتیجه گیری: oae شاخص غیرتهاجمی، ساده و کارای بررسی تمامیت عملکرد حلزون است و آزمون مهار دگرسویی oae ابزار بالینی غیرتهاجمی و عینی را جهت ارزیابی دستگاه وابران شنوایی در انسان ها فراهم می کند . کاربرد این آزمون در بیماران دچار اختلالات شنوایی رو به افزایش است. متخصصان با کسب اطلاع از نتیجه ی این آزمون در اختلالات شنوایی می توانند به تشخیص به موقع و توانبخشی بیماران کمک کنند.